Izolacja Japonii zakończyła w roku 1853, a wraz z otwarciem się kraju na świat zaczęli pojawiać się na Wyspach obcokrajowcy. W takiej sytuacji nie mogło zabraknąć wzajemnej fascynacji podróżujących po kraju mieszkańców Zachodu oraz Japonek. Pierwsze małżeństwa Europejczyków z autochtonkami zostały zawarte kilka stuleci wcześniej, jednakże dopiero w XIX wieku pojawiła się fotografia i pierwsze mieszane pary na nich uwiecznione.
Urodzony w Grecji Hearn pojawił się w Japonii w roku 1890 w roli korespondenta prasowego, wkrótce pojął za żoną Koizumo Setsuko, córkę samuraja, przyjął jej nazwisko oraz japońskie obywatelstwo. Para doczekała się czwórki dzieci.

Geolog i wynalazca sejsmografu John Milne wraz z żoną Tone na werandzie ich domu na Isle of Wight. Milne pod koniec lat 70. XIX w. został zatrudniony przez rząd japoński. W Japonii poznał przyszłą żonę, Tone Horikawę. Para ostatecznie przeniosła się na wyspę Wight, gdzie założyli laboratorium.

O-Tsuyu, japońska żona Henriego Heuskena, amerykańskiego tłumacza holenderskiego pochodzenia zamordowanego w 1861 roku przez sprzeciwiającego się obecności obcokrajowców w Japonii ronina.

W latach siedemdziesiątych XIX wieku Thomas Blake Glover, szkocki przemysłowiec poślubił Yamamurę Tsuru, byłą żonę samuraja, która w wieku 17 lat została zmuszona do rozwodu z powodu różnic politycznych pomiędzy rodzinami małżonków. Małżeństwo Glovera z córką samuraja miało zainspirować Giacomo Pucciniego do napisania opery Madame Butterfly, gdzie Tsuru była pierwowzorem postaci Cio-cio-san. Pseudonim żony Glovera brzmiał „Ochô-san”, od motywu motyla na jej kimonie. Para doczekała się trójki dzieci, a ich małżeństwo przerwała dopiero śmierć Tsuru w 1899 roku.

W marcu 1909 r. Gunjiro Aoki poślubił Helen Gladys Emery. Para salwowała się ucieczką z Kalifornii, gdzie mieszane małżeństwa były zakazane do stanu Waszyngton i wzięła ślub w kościele parafialnym pw. Świętej Trójcy w Seattle.